İbn-i Ebi Selc el-Bağdadî (Vefatı: H. 326)
O, On ikinci İmam’ın nâibleri döneminde Bağdat’ta yaşıyordu. Tarih-i Bağdat’ta Hatib’in dediğine göre, meşhur Ebu’l-Hasan Darekutnî’nin hocasıdır.
İbn-i Ebi Sele, Mevâlid ve Vefayatü’l-Eimme1 adlı kitabında Utbe b. Sa’d b. Kenane’nin, Buhârî ve Müslim’in hocası Nasr b. Ali Cehzumî’nin öğrencisi Ahmed b. Muhammed el-Feribaî’den naklen Ebu Muhammed Hasan-i Askerî’nin çocuklarına işaret ederek şöyle yazıyor
“Muhammed b. Hasan (Hz. Mehdî) dünyaya gelince İmam Hasan Askerî uzun bir sohbetten sonra şöyle buyurdu: Zâlimler beni öldürmekle bu soyun kökünü keseceklerini sandılar. Ancak Allah Teâlâ’nın gücünü gördüler ve O’na ‘Müemmel’ (halkın arzuladığı kimse) ismini verdiler.”
1: îbn-i Ebi Selc’in, Mevâlidü’l-Eimme kitabı, Şeyh Mufid’in Gaybet ve RavendiVıin Nevâdir adlı kitaplarıyla birlikte 1370’de Necef’te basılmıştır.
O, On ikinci İmam’ın nâibleri döneminde Bağdat’ta yaşıyordu. Tarih-i Bağdat’ta Hatib’in dediğine göre, meşhur Ebu’l-Hasan Darekutnî’nin hocasıdır.
İbn-i Ebi Sele, Mevâlid ve Vefayatü’l-Eimme1 adlı kitabında Utbe b. Sa’d b. Kenane’nin, Buhârî ve Müslim’in hocası Nasr b. Ali Cehzumî’nin öğrencisi Ahmed b. Muhammed el-Feribaî’den naklen Ebu Muhammed Hasan-i Askerî’nin çocuklarına işaret ederek şöyle yazıyor
“Muhammed b. Hasan (Hz. Mehdî) dünyaya gelince İmam Hasan Askerî uzun bir sohbetten sonra şöyle buyurdu: Zâlimler beni öldürmekle bu soyun kökünü keseceklerini sandılar. Ancak Allah Teâlâ’nın gücünü gördüler ve O’na ‘Müemmel’ (halkın arzuladığı kimse) ismini verdiler.”
1: îbn-i Ebi Selc’in, Mevâlidü’l-Eimme kitabı, Şeyh Mufid’in Gaybet ve RavendiVıin Nevâdir adlı kitaplarıyla birlikte 1370’de Necef’te basılmıştır.