Hâfız Muhanımed b. Yûsuf-i Gencî Şafiî (658)
İbn-i Sebbağ el-Mâlikî, “el-Fusûlu’l-Muhimme” adlı kitabında onun hakkında “İmam Hâfız” tâbirini kullanmıştır. İbn-i Hâcer el- Askalanî de Sahih-i Buhârî’nin şerhi “Fethu’l-Bari”de onun rivâ yetlerine istinad etmektedir. Katib Çelebi ise “Keşfu’z-Zunûn” adlı kitabında şöyle yazar:
Kifâyetu’t-Tâlib fi Menâkıb-i Ali b. Ebi Tâlib, 658’de vefat eden Şeyh Hâfız Ebu Abdullah Muhammed b. Yûsuf-i Kencek-i Şafiî’nin eseridir. ‘el-Beyan fi Ahbar-i Sahibi’z-Zaman’ da Ebu Abdullah Muhammed b. Yûsuf-i Kencek-i Şafiî’nin eseridir.
Bu değerli âlim, Emîrü’l-Mü’minîn Ali’nin (aleyhi’s-selâm) menâkıb ve faziletleri hakkında yazdığı ‘Kifâyetu’t-Tâlib’ adlı eserinde Ali’nin (aleyhi’s-selâm) soyundan gelen imamların isimlerini bir bir kaydedip kısaca hayatlarını yazdıktan sonra On birinci İmam bölümünde şöyle kaydeder:
Ebu Muhammed Haşan (el-Askerî) Samarra’daki evinde defnedilmiştir. O’nun bir oğlu vardır ve O da ‘İmam Muntazar’dır. Biz kitabımızı O’nun mektubuyla bitiriyoruz ve daha sonra O’nun hakkında ayrıntılı bilgi vereceğiz.[1]
Daha sonra “el-Beyan fi Ahbar-i Sâhibe’z-Zaman” adlı kitabında İmam’dan genişçe bahsetmiştir. Bu kitabın 25. bölümünde şöyle yazar:
“Gaybet’e çekildiği günden bugüne kadar yaşamaktadır. Onun şimdiye kadar yaşaması aklî açıdan mümkündür.”
[1] Kifâyetu’t-Tâlib, s. 312
